Тарана со вргањ и лешник

– Тарана 100 гр

– Вргањ (4 печурки со средна големина исецкани на парчиња)

– Зеленчуков бујон 500 мл

– Путер 50 гр

– Рендан пармезан 30 гр (алтернатива може да биде какво било тврдо сирење)

– Потпечен и ситно сецкан лешник 30 гр

– Малку бело вино

– Лук две до три чешниња ситно сецкани

– Магдонос ситно сецкан по желба

– Сол и црн пипер по вкус

– Малку маслиново или сончогледово масло

Ставаме нелеплива и малку длабока тава на јак оган, додаваме маслиново масло да се загрее и ги ставаме парчињата вргањ да се запржат убаво и да добијат румена боја. Веднаш потоа го додаваме лукот да се зготви со печурките со повремено мешање. На страна, во тенџере на тивок оган го ставаме бујонот да се загрее. Кога печурките и лукот ќе се зготват, ја додаваме тараната, промешуваме и додаваме малку бело вино и огнот го регулираме на средна температура. Чекаме белото вино малку да испари и почнуваме полека да додаваме од бујонот. Принципот на додавање бујон е сличен на оној кога се подготвува рижото. Практично додаваме една или две црпалки бујон и со мешање чекаме да испари поголем дел од течноста, па повторно додаваме од бујонот додека константно мешаме. Оваа постапка на додавање бујон ја повторуваме додека не го потрошиме цел бујон, односно додека тараната убаво не се зготви и омекне. Не треба да дозволиме тараната да остане сува и цело време треба да ја одржуваме со додавање течност. Во случај ако бујонот не биде доволен, може да додадеме и малку вода. Кога тараната ќе биде зготвена, ја тргаме тавата на страна од огнот и веднаш го додаваме путерот, ренданиот пармезан, сецканиот магдонос и дел од лешникот (оставете малку лешник на страна за декорација на крај). Мешаме додека смесата не се соедини, односно додека убаво не се растопат путерот и пармезанот. Додаваме црн пипер по вкус, како и сол доколку има потреба, со оглед на тоа што бујонот и пармезанот се солени. Смесата треба да биде малку течна, бидејќи кога ќе ја послужиме на чинија, ќе почне да се лади и да згуснува и поради тоа оставаме малку течност за на крај, да имаме фина и кремаста тарана, а не смеса што наликува на пудинг. Тараната ја послужуваме на чинија додека е топла и декорираме со дробениот лешник и неколку ливчиња свеж магдонос, а може и уште малку рендан пармезан по желба, како и неколку капки маслиново масло.